v BITWA POD GRUNWALDEM. Od 22 lat, w rocznicę jednej z największych bitew w historii średniowiecznej Europy, stoczonej na polach pod Grunwaldem w dniu 15 lipca 1410 roku, odbywa się inscenizacja przebiegu tego starcia między wojskami  zakonu krzyżackiego (wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie) a połączonymi siłami polskimi i litewskimi. W bitwie brał udział Mszczuj ze Skrzyńska, herbu Łabędź (zm. 1446) – rycerz wojsk króla Władysława II Jagiełły, który prawdopodobnie zabił wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena (wg Długosza to Mszczuj powiadomił króla  o jego śmierci). Uczestniczył również w zwycięskiej bitwie rycerstwa polskiego pod Koronowem, w której miał się przyczynić do zwycięstwa nad Krzyżakami.[1] Postać Mszczuja szeroko przybliża nam Duninom – Henryk Dunin Skrzyński.

Dla przypomnienia - Jubileuszowy XX. Zjazd odbył się w 2012 roku w Zbożennej na Ziemi Radomskiej. Odwiedzono Sanktuarium Matki Bożej Staroskrzyńskiej w Skrzyńsku, Chlewiska, Borkowice, Szydłowiec i Taczów. A zdjęcie zrobiono przy pomnikach Mikołaja Powały z Taczowa i Mszczuja ze Skrzyńska, rycerzy króla Władysława Jagiełły. Ostatniego dnia Zjazdu odbyła się uroczystość odsłonięcia, wmurowanej w przyporę kościoła w Skrzynnie, pamiątkowej tablicy zjazdu rodu Duninów [2] .

W 2019 roku (XXII inscenizacja) w wielodniowych uroczystościach grunwaldzkich wzięli udział przedstawiciele naszego Stowarzyszenia dzierżąc sztandar z rodowym herbem Łabędzia. A kanclerz Paweł Dunin Bartodziejski prezentował się w stroju rycerskim. Licznie zgromadzonym uczestnikom, rozdawano informacje o rodzie Duninów i naturalnie o Mszczuju ze Skrzyńska.

5. LEGIONY – film z 2019 roku w reżyserii Dariusza Gajewskiego. Akcja filmu toczy się w latach walki o wolną Polskę podczas I wojny światowej (scenariusz pisany był przez kilka osób m.in. Macieja Pawlickiego). Film został zrobiony z wielkim rozmachem - doskonale pokazano szarżę Legionów w czasie bitew: w dniu 13 czerwca 1915 roku pod Rokitną (obecnie na Ukrainie) a także pod Kostiuchnówką na Wołyniu w dniach 4-6 lipca 1916 roku. W postać Zbigniewa Dunin Wąsowicza komendanta II dywizjonu kawalerii II Brygady (zginął pod Rokitną) wcielił się aktor Borys Szyc. Wnikliwe artykuły dot. rotmistrza Zbigniewa i jego Brata wachmistrza Bolesława, zostały zaprezentowane w poprzednich biuletynach przez Mirosława Dunin Sulgostowskiego jak i  przez Marka A. Dunin Wąsowicza.[3]

5. TEKLA JUNIEWICZ najstarsza Polka. Według badań Gerontology Research Group (stan na 17 kwietnia 2020) jest ósmą najstarszą żyjącą osobą na świecie i trzecią w Europie. Pani Tekla Juniewicz urodzona w dniu 10 czerwca 1906 roku w Krupsku, w ówczesnych Austro-Węgrzech (obecnie na Ukrainie, w woj. stanisławowskim II Rzeczypospolitej). W 1927 poślubiła w Przeworsku Jana Juniewicza, po czym przeprowadziła się z nim do Borysławia, gdzie mąż pani Tekli, starszy o 20 lat, był w kadrze zarządzającej kopalnią. W listopadzie 1945, podczas repatriacji, wraz z mężem i córkami opuściła terytorium Związku Radzieckiego i zamieszkała w Gliwicach. 10 czerwca 2016 Tekla Juniewicz ukończyła 110 lat jako pierwsza mieszkanka w historii województwa śląskiego. 20 lipca 2017, po śmierci Jadwigi Szubartowicz, została najstarszą żyjącą Polką.[4] Zapewne śp. nieodżałowany Henryk Dunin Juniewicz, członek naszego Stowarzyszenia, odnalazłby Jana (męża pani Tekli) na szeroko rozgałęzionym drzewie genealogicznym rodu Juniewiczów.

        HALINA DUNIN-ŁABĘDZKA - Pierwsza Miss Polski. W roku 2019 została wydana książka autorstwa Marka Telera - Zapomniani artyści II Rzeczypospolitej m.in. o jednej z najpiękniejszych twarzy naszego kina niemego.

W roku 1925 czasopismo „Pani” ogłosiło pierwszy konkurs piękności na skalę ogólnopolską. Tytuł najpiękniejszej  kobiety, pierwszej miss w historii Polski, zdobyła młoda dziewczyna pochodząca ze Skierniewic - Halina Dunin Łabędzka. Ludzi z wielkiego świata zachwyciła urodą - była portretowana przez malarzy i rzeźbiarzy. Zagrała również w filmach - dwóch polskich „Wampiry Warszawy”: „Tajemnica taksówki nr 1051” i „Bunt krwi i żelaza” (główna rola kobieca) oraz dwóch dziełach francuskich: „Naples au baiser de feu” i „La tournee de Farigoule”. Ponadto niemiecki magazyn „Der Spiegel” przyznał jej pierwsze miejsce w konkursie filmowych piękności a portret Pani Haliny Dunin Łabędzkiej wykorzystano również w reklamie angielskiej firmy tytoniowej Nicolas Sarony and Co. Niestety, kariera tej pięknej kobiety trwała dość krótko, bowiem nowo poślubiony mąż – hrabia Rzewuski – stanowczo zabronił jej działalności artystycznej. Po rozwodzie, nie wróciła  już na plan filmowy (mimo kilku ofert). Drugi raz wyszła za mąż za Wojciecha Stpiczyńskiego (m.in. polityka, redaktora i publicystę, posła na Sejm IV kadencji II Rzeczypospolitej, porucznika piechoty Wojska Polskiego). Przed II wojną światową pani Halina owdowiała i samotnie wychowywała córkę. Schyłek życia spędziła w Skierniewicach. Halina Stpiczyńska zmarła w roku 1985, mając 80 lat i została pochowana na skierniewickim cmentarzu.[1]

W każdym nowo utworzonym artykule pokaże się wpisany tutaj tekst. Wpisz więc tutaj domyślną treść nowego artykułu lub instrukcję dodawania nowego artykułu dla swojego klienta.

STOWARZYSZENIE RODU DUNINÓW

Konto Stowarzyszenia:

65 1140 2004 0000 3002 3679 0161

Strona założona 25 kwietnia 2020 roku

      Stowarzyszenie Rodu Duninów 

Kopiowanie bądź wykorzystywanie, w części lub w całości materiałów zamieszczonych na niniejszych stronach, bez zgody właściciela Witryny - zabronione

Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave